زندگی نامه آنگلا مرکل

آنگلا مرکل کیست؟

آنگلا دوروتئا مرکل یک سیاستمدار آلمانی است که از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۱ صدراعظم آلمان بود. همچنین او بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ رهبر اپوزیسیون آلمان و بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ رهبر اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان بوده است. مرکل اولین زنی بود که در تاریخ آلمان به مقام صدراعظمی این کشور رسید. از مرکل در طول مدت زمامداری‌اش بارها با عنوان قدرتمندترین زن جهان یاد شد. بسیاری از مفسران نیز او را رهبر جهان آزاد توصیف کرده‌اند.

کودکی و نوجوانی آنگلا مرکل

آنگلا مرکل اولین فرزند خانواده بوده است. او در سال ۱۹۵۴ در هامبورگ آلمان از پدری کشیش و مادری معلم زاده می‌شود. خانواده او کمی پس از تولدش به شهر کوچک تمپلین در نزدیکی برلین (آلمان شرقی) مهاجرت می‌کنند. آنگلا یک برادر و یک خواهر کوچک‌تر از خود دارد. خانواده آنگلا آلمانی - لهستانی‌اند. یکی از پدربزرگ‌های او سیاستمدار و دیگر پدربزرگش نیز یک پلیس آلمانی با اصالتی لهستانی بوده است. دین نقش اصلی را در مهاجرت خانواده مرکل از آلمان غربی به آلمان شرقی ایفا کرد. پدربزرگ و مادربزرگ پدری مرکل کاتولیک بودند. پدر مرکل در رشته الهیات لوتری تحصیل کرد و سال ۱۹۵۴ وقتی که آنگلا سه‌ماهه بود، پیشوایی یک کلیسا در آلمان شرقی به او پیشنهاد شد که او نیز پذیرفت. آنگلا مرکل در سال ۱۹۶۸ (در ۱۴ سالگی) به عضویت انجمن جوانان آزاد آلمانی درآمد که یک جنبش تحت حمایت حزب حاکم کمونیست بود. عضویت در این انجمن در آن زمان اجباری نبود ولی وارد شدن به دوره‌های آموزش عالی برای کسانی که عضو این انجمن نبودند دشوارتر بود. آن زمان مرکل در چندین دوره آموزشی مارکسیسم - لنینیسم شرکت کرد و صرفاً نمره‌ای را کسب کرد که برای قبولی در امتحان‌های آن کافی بود. آنگلا مرکل زبان روسی را در مدرسه یاد گرفت و در دوران تحصیلات خود چندین جایزه برای تسلط به زبان روسی و ریاضیات دریافت کرد. او بهترین دانش‌آموز در درس‌های زبان روسی و ریاضیات بود و دوران دبیرستان را با معدل ۱ که بهترین معدل محسوب می‌شد به پایان رساند.

تحصیلات آنگلا مرکل

مرکل بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ در رشته فیزیک در دانشگاه کارل مارکس لایپزیگ مشغول به تحصیل شد. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی به مرکل پیشنهاد شد که به‌عنوان استادیار در دانشکده مهندسی دانشگاه خود مشغول به کار شود. پیش شرط استخدام در این سمت هم این بود که مرتباً فعالیت همکاران خود را به اشتازی (سازمان اطلاعات آلمان شرقی) گزارش دهد. مرکل با این بهانه که به‌اندازه کافی برای همکاری با اشتازی رازدار نیست این پیشنهاد را نپذیرفت. مرکل بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰ در مؤسسه مرکزی شیمی - فیزیک آکادمی علوم برلین به کار و تحصیل مشغول بود. در آن زمان، مرکل سمت دستیار انجمن جوانان آزاد آلمان را عهده‌دار شد. به نقل از همکاران سابق او، مرکل در این دوره به‌خاطر اقتضای کارش، به طور علنی تبلیغ مارکسیسم می‌کرده است. مرکل اما این ادعا را تکذیب کرده و گفته که کارش در این دوره، محتوای فرهنگی داشته و در زمینه‌های مختلف مثل خرید بلیت تئاتر یا هماهنگی برای بازدید سیاستمداران فعالیت می‌کرده است. مرکل پس از اینکه دکترای خود را در رشته شیمی کوانتومی در سال ۱۹۸۶ دریافت کرد، به‌عنوان یک محقق مشغول به کار شد و چندین مقاله به چاپ رساند. او در این زمان توانست در یک کنفرانس در آلمان غربی حضور پیدا کند.

ازدواج آنگلا مرکل

آنگلا در سال ۱۹۷۳ در دانشگاه لایپزیگ به تحصیل فیزیک پرداخت. او در این دوره از تحصیلاتش در دانشگاه با اولریش مرکل که او هم دانشجوی فیزیک بود، آشنا شد و در سال ۱۹۷۷ پس از ازدواج با او، نام خانوادگی‌اش را از کاستنر به مرکل تغییر داد. آنگلا در سال ۱۹۸۶ در رشته شیمی - فیزیک دکترا گرفت. او در سال ۱۹۸۸ در مرکز آکادمی علوم با همسر دوم خود، یواخیم زاور آشنا شد. آنها پس از مدتی با هم ازدواج کردند. آنگلا مرکل از دو ازدواج خود فرزندی نداشته است. با فرزندان همسر دوم خود که حاصل ازدواج قبلی او هستند، زندگی می‌کند. مرکل در مصاحبه با شبکه اصلی تلویزیون آلمان، مردم این کشور و حتی دنیا را از اشتباه خارج ساخت چراکه همه فکر می‌کردند او یا تمایلی به فرزندآوری ندارد و یا توانایی این کار را ندارد که مرکل با بیان این دو جمله کوتاه که: «بچه‌دارشدن زمان می‌خواهد که من ندارم و تمام نوجوانان آلمان فرزندان من هستند»، پاسخ همه را داد. بیان این دو جمله کوتاه، حجم وسیعی از رضایت را در میان مردم آلمان منتشر کرد.

همسر آنگلا مرکل

همسر او، یوآخیم زاور به‌ندرت با مرکل دیده می‌شود و هیچگاه با رسانه‌ها مصاحبه نمی‌کند. او حتی در سال ۲۰۰۵ در مراسم تحلیف آنگلا مرکل حاضر نشد و ترجیح داد مراسم را از تلویزیون دانشگاه برلین، محل کارش ببیند. در اندک‌زمان‌هایی که آنها با هم دیده می‌شوند، آنگلا معمولاً فراموش می‌کند همسرش، همراهش است. در سال ۲۰۱۱ وقتی آنها برای شرکت در مراسمی به کاخ سفید رفته بودند مرکل از لیموزین پیاده شد و به‌سرعت از پله‌ها بالا رفت. مدتی طول کشید تا یادش بیاید که یوآخیم زاور را فراموش کرده است. گفته می‌شود یوآخیم زاور به‌هیچ‌عنوان دلش نمی‌خواهد درگیر کارهای همسرش شود و از محافظ و کارهای غیرعادی فراری است. به همین دلیل دوستانش هیچ‌وقت او را آقای مرکل صدا نمی‌کنند. آنچه در رابطه آنها بسیار ارزشمند است این است ‌که زاور شرایط زندگی با مرکل را به‌خوبی پذیرفته و هرگز لب به شکایتی نگشوده است. همان‌طور که قبلاً گفته شد، یواخیم زاور همسر دوم آنگلا مرکل است. او یک شیمیست مشهور آلمانی و پروفسور دانشگاه در زمینه فیزیک و شیمی کوانتوم است. نکته جالب درباره زندگی خصوصی آنگلا مرکل و یواخیم زاور این که این دو قبل از ازدواج به مدت ۱۰ سال با هم زندگی می‌کردند ولی وقتی مرکل به دنیای سیاست نزدیک‌تر شد تحت‌فشار مجامع عمومی، مطبوعات، حزب محافظه‌کار و کلیسا مجبور شدند که رسماً ازدواج کنند.

پیشرفت سیاسی آنگلا مرکل

آنگلا مرکل در دوران جوانی با اینکه اعتقادی به کمونیسم نداشت، اما به گروه جوانان «حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان» ملحق شد. او در آن زمان، برنامه‌های سیاسی تلویزیون آلمان غربی را پنهانی تماشا می‌کرد. زمان انقلاب‌های ۱۹۸۹ او وارد عرصه سیاسی آلمان شد و در سال‌های پایانی دولت کمونیستی آلمان شرقی، در اعتراضات خیابانی شرکت فعالی داشت و به عضویت حزب تازه‌تأسیس «بیداری دموکراتیک» درآمد. او زمان فروپاشی دیوار برلین، سخنگوی این حزب بود. سال ۱۹۹۰، آنگلا مرکل معاون سخنگوی اولین دولت دموکرات جدید در آلمان شرقی شد. بعد از اینکه آلمان شرقی و غربی با هم متحد شدند، او به آلمان غربی رفت و در آنجا به عضویت «گروه محافظه‌کار اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان» درآمد. او مارس همان سال، به مجلس فدرال آلمان راه یافت و قائم‌مقام سخنگوی دولت شد. با توجه صدراعظم آلمان در آن زمان به او، آنگلا در سال ۱۹۹۱ وزیر زنان و جوانان و بعد هم در سال ۱۹۹۴ وزیر محیط‌زیست، حفظ طبیعت و امنیت راکتورها گردید. او تا سال ۱۹۹۸ در این مقام ماند. سال ۱۹۹۸ حزب سوسیال - دموکرات به رهبری گرهارد شرودر در آلمان به قدرت رسید و آنگلا برای ائتلاف با سوسیال - دموکرات‌ها برای حکومت در بعضی از ایالت‌ها تلاش کرد ولی به نتیجه‌ای نرسید.

پس از اینکه «اتحادیه دموکرات مسیحی» در انتخابات سال ۱۹۹۸ شکست خورد، آنگلا مرکل دبیرکل این حزب شد. سال ۱۹۹۹، پس از رسوایی پرداخت‌های مالی غیرمجاز در این حزب که به برکناری رهبر وقت آن حزب انجامید، آنگلا به رهبران حزبش پشت کرده و سال ۲۰۰۰ به‌عنوان اولین زن در تاریخ حزب دموکرات مسیحی آلمان، رهبر این گروه شد. در آن زمان رهبر حزب دیگر آلمان یعنی «اتحادیه سوسیال مسیحی»، ادموند اشتویبر بود. مرکل و اشتویبر بارها گرهارد شرودر را به‌خاطر سیاست‌های اقتصادی غلط، افزایش بدهی‌های کشور، و همچنین تعداد زیاد بیکاران مورد سرزنش قرار دادند. با افزایش بدهی‌ها و بیکاران کشور در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴، فشار بر شرودر و متحدانش بیشتر شد، تا جایی که «اتحادیه دموکرات مسیحی» در سایر ایالت‌های آلمان به پیروزی رسید. شرودر و سوسیال - دموکرات‌ها برای جبران این شکست‌ها، پیشنهاد دادند انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۵ عقب بیفتد، تا بتوانند محبوبیتشان میان مردم را به رقبای خود ثابت کنند. هر چند که کارشناسان فکر نمی‌کردند این تلاش نتیجه‌ای داشته باشد. در انتخابات سال ۲۰۰۵، مرکل نامزد صدراعظمی آلمان شد. در این انتخابات، «اتحادیه دموکرات مسیحی» رأی بالایی آورد ولی سوسیال مسیحی‌ها و سوسیال - دموکرات‌ها نتوانستند اکثریت پارلمانی را به دست آورند.
حزب‌های کوچک‌تر مثل دموکرات‌های آزاد این بار هیچ‌کدام به میزان کرسی مورد نیاز برای ائتلاف با احزاب بزرگ‌تر دست پیدا نکردند. این شد که سوسیال مسیحی‌ها و سوسیال - دموکرات‌ها مجبور شدند با هم ائتلاف بزرگ تشکیل دهند. بر طبق مذاکرات ائتلاف بزرگ، سوسیال - دموکرات‌ها به صدراعظمی مرکل و کناره‌گیری شرودر رضایت دادند به این شرط که ۸ وزارتخانه بزرگ در دستان آنها باقی بماند. این شد که آنگلا مرکل اولین زن صدراعظم کشور آلمان شد. به‌این‌ترتیب، مرکل به‌عنوان «رئیس اتحادیه دموکرات مسیحی» آلمان و «صدراعظم» آلمان،  اتحادیه سوسیال مسیحی و سوسیال - دموکرات‌ها را تا سال ۲۰۰۹ رهبری کرد. پس از انتخابات فدرال سال ۲۰۰۹ و خروج سوسیال - دموکرات‌ها از دولت، مرکل دولت ائتلافی جدید را با مشارکت «حزب دموکرات آزاد» تشکیل داد. سومین دوره صدراعظمی مرکل پس از انتخابات فدرال ۲۰۱۳ آغاز شد. اما هم‌پیمانان او در «حزب دموکرات آزاد» در این دوره از ورود به انتخابات بازماندند، در نتیجه مرکل دولتی ائتلافی با سوسیال - دموکرات‌ها تشکیل داد. سال ۲۰۱۶ مرکل مجدداً اعلام کرد قصد نامزدی برای شرکت در انتخابات فدرال آلمان در سال ۲۰۱۷ را دارد. او در این انتخابات هم به پیروزی رسید و برای چهارمین بار صدراعظم آلمان شد. او سابقه طولانی‌ترین دوره صدراعظمی آلمان را دارد.

سیاست‌های آنگلا مرکل

مرکل را سیاست‌مداری غیرقابل‌پیش‌بینی، مرموز، بی‌رحم و عمل‌گرا می‌دانند. مجله فوربز دو بار او را دومین شخص قدرتمند جهان نامید که بالاترین رتبه‌ای است که یک زن تاکنون به آن رسیده. مرکل در سال ۲۰۱۵ از سوی مجله تایمز به‌عنوان شخصیت سال برگزیده شد و این نشریه او را صدراعظم دنیای آزاد نامید. او از روز ۲۶ مارس ۲۰۱۴ رکورد طولانی‌ترین دوره تصدی دولت را در بین سران کشورهای عضو اتحادیه اروپا از آن خود کرده‌ است. همچنین وی در سال ۲۰۱۶ برای دهمین سال به‌عنوان قدرتمندترین زن دنیا از سوی مجله فوربز برگزیده شد. مرکل در سال ۲۰۰۷ رئیس شورای اروپا و گروه هشت بود. او دومین زنی بود که به این مقام برگزیده می‌شد. مرکل همچنین نقشی کلیدی در پیمان لیسبون و اعلامیه برلین ایفا کرد. تقویت پیمان تجاری و سرمایه‌گذاری ترنس - آتلانتیک از اولویت‌های مرکل در تجارت خارجی بوده ‌است. او همچنین نقشی تعیین‌کننده در مدیریت بحران اقتصادی اروپا داشت و از وی به‌عنوان تصمیم‌گیرنده اصلی در حل بحران یاد می‌شود.
در سیاست‌های داخلی آلمان، اصلاحات سیستم خدمات درمانی، مشکلات مربوط به آینده توسعه بخش انرژی و همچنین سیاست‌های درهای باز برای سیل مهاجران در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ از عمده‌ترین مسائلی بود که مرکل و دولتش را درگیر کرد. در ارتباط با حذف سلاح‌های اتمی در آلمان، مرکل، مشارکت انحصاری آلمان را رد و شرط آن را همراهی دیگر کشورهای عضو ناتو اعلام کرد. آنگلا مرکل در زمان جنگ عراق، از سیاست‌های آمریکا حمایت نمود. این کار او باعث ایجاد مخالفت‌های شدید در داخل آلمان شد تا جایی که رئیس حزب سوسیال - دموکرات، عملکرد و گفته‌های مرکل را «سجده در برابر دولت آمریکا» دانست. او معتقد به عضویت ترکیه به‌عنوان مشارکت‌کننده ممتاز به‌جای عضویت این کشور در اتحادیه اروپا است. مرکل همچنین طرف‌دار برنامه جامع اقدام مشترک (همان برجام) است و می‌گوید از مدل این پیمان می‌توان برای خلع سلاح کره شمالی استفاده کرد. آنگلا مرکل مخالف خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا است، هرچند با این خروج، او به رهبر بی‌رقیب اروپا تبدیل می‌شود.

علاقه‌مندی‌های آنگلا مرکل

باتوجه‌به اینکه آنگلا مرکل یکی از بزرگ‌ترین کشورهای دنیا را هدایت می‌کند، طی حدود بیست سال گذشته زمان بسیار اندکی را برای همراهی با خانواده داشته و شاید می‌توان یکی از دلایل غیررسمی کناره‌گیری او از قدرت را همین خستگی مفرط برشمرد. مرکل در زمان‌های کوتاهی که در خانواده حضور دارد ترجیح می‌دهد با پسران ناتنی خود صحبت کند. او از همسر کنونی خود فرزندی ندارد اما یوآخیم زاور قبل از مرکل دو پسر داشته که در حال حاضر در کنار مرکل و زاور زندگی می‌کنند. مرکل به‌صورت جدی برنامه‌های تحصیل و کسب‌وکار پسران ناتنی خود را پیگیری کرده و جالب است که بدانید هیچ‌گونه امتیازی برتر از سایر جوانان آلمان برای آنها قائل نشده است و از امتیازات شهروندی کاملاً یکسان با سایر هم سن و سالان خود بهره‌مند هستند. در کنار این، آنگلا مرکل بسیار به آشپزی علاقه دارد و در پختن نان و مخصوصاً انواع کیک با تکه‌های میوه مهارت دارد. دوستانش همیشه از دست‌پخت او به‌خاطر سوپ سیب‌زمینی و رولت گوشت تعریف می‌کنند.
به‌زعم مرکل، آشپزی بهانه‌ای است برای‌آنکه با خانواده وقت‌گذرانی کند. او معمولاً به ‌همراه همسرش آشپزی کرده و از این کار بسیار لذت می‌برد. آنگلا مرکل قبل از ورود به دنیای سیاست به ورزش‌هایی مانند فوتبال و والیبال علاقه نشان نمی‌داد ولی به‌محض ورود به وزارت جوانان و بانوان یکی از علاقه‌مندان تیم‌های ملی کشورش در رشته‌های مختلف شد و عقیده داشت سلیقه و علاقه او باید سلیقه و علاقه مردمش باشد. تصاویر بسیاری از حضور او در استادیوم‌ها و تشویق تیم‌های ملی آلمان در تاریخ این کشور ثبت شده است. از سوی دیگر، بسیار پیگیر فرهنگ، موسیقی، ادبیات و سینمای کشورش است و همیشه در ارتباط با توسعه تولید آثار فاخر در سطح جهانی، مسئولان مربوطه را همراهی نموده و از تخصیص بودجه‌های بالاتر از حد تصویب شده ابایی نداشته است. کتاب، یکی دیگر از علاقه‌مندی‌های اوست، ‌از کتاب‌های موردعلاقه مرکل می‌توان به «برادران کارامازوف» نوشته داستایوفسکی، «مکبث» شاهکار شکسپیر، «کمدی الهی» اثر دانته اشاره کرد.

ویژگی‌های اخلاقی آنگلا مرکل

۱. خوش‌رویی منحصربه‌فرد او در نشست‌های بین‌المللی. مرکل حتی با سیاست‌مدارانی که به لحاظ فکری مخالف او بودند، با لبخند و روی باز برخورد می‌کرد، جدای از سیاست زیرکانه‌اش در نوع برخورد با مخالفین خود، او همیشه آداب معاشرت بین‌المللی را در حد بالا رعایت می‌نمود.
۲. سازگاری بسیار بالای او با شرایط مختلف سیاسی و اقتصادی. مرکل همان‌طور که در آلمان شرقی توانست تنها در عرض چند سال فعالیت سیاسی به مقام معاون سخنگوی اولین دولت آلمان شرقی دست پیدا کند، در فضای سیاسی مردسالارانه آلمانِ متحد نیز توانست به‌عنوان یک زنِ جوانِ دو وزارتخانه را تصاحب کند و پس از آن به مقام ریاست حزب برسد. او با سختی‌ها و بحران‌ها در نهایت آرامش برخورد می‌کرد.
۳. رهبری تأثیرگذار و نتیجه‌گرا. مرکل برخلاف اغلب سیاستمداران علاقه‌ای به شوآف‌های رسانه‌ای و تبلیغات و پروپاگاندا ندارد. سبک سیاسی او را می‌توان با فوتبال ملی آلمان مقایسه کرد؛ ساده، با قدم‌های کوتاه اما مؤثر، اصطلاحاً ماشینی اما با صبر و حوصله و نتیجه‌گرا.
۴. پیروز در برابر هیجانات آنی. مرکل به‌ندرت مغلوب هیجانات و یا تحریک احساسات توسط رقبای سیاسی و یا رهبران سیاسی کشورها می‌شود. همین ویژگی او باعث شد تلاش‌های رهبران بزرگی مانند پوتین و اردوغان برای استفاده از هیجانات آنی او ناکام بماند.
۵. مرکل از مواضع رقبا به نفع خود استفاده می‌کند، به این صورت که اگر بحران یا مشکلی وجود داشته باشد و او نتواند راه‌حلی برای آن در نظر بگیرد، به‌راحتی مواضع احزاب رقیب را اختیار می‌کند و حتی برای اینکه پایگاه حزبی خودش را نیز از دست ندهد، گاهی از آن رقیب در اولین فرصت به‌عنوان شریک در کابینه و یا فرایندهای تصمیم‌گیری استفاده می‌کند.
۶. مرکل هیچگاه، زمان خود را صرف حمله به رقبا نمی‌کند. در اغلب بحران‌هایی که پیش می‌آید، او سعی می‌‎کند به‌جای رویارویی با رقبای سیاسی و احزاب، به حل بحران و پیداکردن راه‌حل بپردازد.

نقدهای واردشده به آنگلا مرکل

منتقدان آنگلا مرکل معتقدند او با وجود همه موفقیت‌هایش، در پرورش یک‌جانشین خوب برای خود ناتوان بوده است. از سوی دیگر نوع برخورد مرکل و دولتش با بحران پناهندگان، مطبوع تمامی مردم آلمان نبود و در آن برهه باعث بروز و علنی شدن مخالفت‌هایی با دولت او شد. بسیاری بر این باورند که مرکل می‌توانست امتیازها و همراهی‌های کمتری به پناه‌جویان داشته باشد. یکی از ایراداتی که منتقدین مرکل به او وارد می‌دانستند این بود که او درمورد مسائل و مشکلات داخلی اجازه می‌داد نظرات مختلفی جمع شود و ایشان نظر اکثریتی که با حزب و حزب ائتلافی‌اش سازگار باشد را به ‌کار می‌بست که بیشتر به این کار او یک هم‌اندیشی نمایشی لقب می‌دادند. بسیار سخت است اگر بخواهیم از نقاط ضعف دیگری در طول صدارت ۱۶ساله آنگلا مرکل بر آلمان سخن بگوییم، یکی از طلایی‌ترین دوران‌ آلمان فدرال، توسط آنگلا مرکل رقم خورد که رضایت بالای عمومی مردم این کشور گواه کارکرد ماندگار ایشان است.

تأثیرات آنگلا مرکل بر آلمان

آنگلا مرکل چشم‌اندازهای تازه‌ای را در آلمان پدیدار کرد. او با مدرنیزه ‌کردن جامعه‌ آلمان، ظرفیت‌های نوینی را به‌ویژه برای زنان و جوانان آن جامعه فراهم آورد. مرکل به برابری جنسیتی بسیار اهمیت می‌داد و این موضوع در انتخاب نزدیک‌ترین و امین‌ترین مشاوران و دستیاران ارشد وی نمود عینی داشت. از بزرگ‌ترین بحران‌هایی که آلمان در زمان حکومت مرکل با آن مواجه بود، بحران‌های اقتصادی کمرشکن بود که اروپا در آن گرفتار شد. بحران‌هایی که یونان را به کشوری ورشکسته تبدیل کرد و اسپانیا را تا مرز نابودی کشاند. با وجود دشواری‌های بسیار، مرکل به‌شدت بر سر حفظ اتحاد اروپا ایستادگی کرد و با اراده‌ای محکم این کشور را از این بحران بیرون کشید. او توانست با خوش‌فکری و درایت خود، اتحادیه اروپا را از بحران مالی سال ۲۰۰۸، بحران پناهندگان، خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و بحران همه‌گیری ویروس کرونا به‌سلامت عبور دهد. مرکل با میزبانی از سران دولت‌های مختلف و تحت‌تأثیر قراردادن رسانه‌های جهانی توانست آلمان را به مرکز دیپلماسی اروپا تبدیل کند. همین عامل سبب شد تا او را مدیر مجرب برای حل بحران‌های اروپا بخوانند. از جمله ویژگی‌های سیاست مرکل بر آلمان، گرایش او به سمت آمریکا است. وی در طول دوران رهبری‌اش بر آلمان، از همسایه‌ و متحد سنتی‌ خود فرانسه، فاصله گرفت و به سمت آمریکا گرایش نشان داد.