زندگی نامه کریستین امانپور

کریستین امانپور کیست؟

کریستین ماریا هایده امانپور، خبرنگار و مجری تلویزیونی ایرانی - انگلیسی است. امانپور مجری ارشد بین‌المللی «سی‌ان‌ان» و مجری برنامه گفتگو محور شبانه «امانپور» است. او همچنین مجری «امانپور و کام‌پنی در پی بی اس» می‌باشد. کریستین در زمینه خبرنگاری برای جنگ هم در جهان بسیار معروف است. او در همین زمینه گزارشگری برنده جایزه امی، دو جایزه جورج فاستر پیبادی، دو جایزه جورج پولک و جایزه شجاعت در گزارشگری شده است. سال ۱۳۷۱، هنگام شروع عملیات نیروهای آمریکا در سومالی، امانپور مدت کوتاهی به سومالی رفت تا از موگادیشو به طور زنده گزارش تهیه کند.
ظاهراً کریستین امانپور بالاترین دستمزد را در میان خبرنگاران دنیا دارد. ظاهراً حقوق سالانه او از شبکه «سی‌ان‌ان» ۵ میلیون دلار بوده است. گزارش‌های او تضمین‌کننده اهمیت یک خبر هستند. او به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و فارسی مسلط است. امانپور مصاحبه‌های زیادی را در طول دوران حرفه‌ای خود انجام داده که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: مصاحبه با رضا پهلوی (پسر شاه محمدرضا پهلوی)، ژاک شیراک، محمود عباس، ملک عبدالله، پرویز مشرف، یاسر عرفات، محمد خاتمی، محمود احمدی‌نژاد، حسن روحانی، رفسنجانی، مسعود بارزانی، تام هنکس، آنجلینا جولی و مریل استریپ. امانپور همچنین در آخرین برنامه خود «تزار پوتین»، به نقد عملکرد رئیس‌جمهور روسیه پرداخته است.

دوران کودکی و جوانی کریستین

کریستین امانپور در سال ۱۳۳۶ از پدری ایرانی و مادری انگلیسی در لندن انگلستان متولد شد. پدر او «محمد امانپور» به‌عنوان مدیر در شرکت هواپیمایی «هما» کار می‌کرد و وقتی که کریستین متولد شد، با خانواده‌اش به تهران آمد. خانواده امانپور در تهران زندگی مرفهی داشتند و تصمیم گرفتند کریستین را برای تحصیل به مدارس شبانه‌روزی انگلستان بفرستند. این شد که کریستین وقتی که ۱۱ سالش بود دوباره برای تحصیل به انگلستان و مدرسه شبانه‌روزی «صلیب مقدس» در باکینگهام شایر رفت. بعد از آنجا وارد مدرسه «نیوهال» شد که آموزشگاه مشهوری ویژه دختران کاتولیک بود. کریستین هم تحت‌تأثیر مدرسه و نیز مادر مسیحی خود، مسیحیت را به‌عنوان مذهبش انتخاب کرد. کریستین تحصیلات خود را در انگلستان به پایان رساند و به خانه پدری‌اش در تهران بازگشت. مدتی بعد، روزی پدرش او را صدا می‌کند و می‌گوید «کریستین، زندگی ای که تا امروز می‌کردیم به‌زودی به پایان می‌رسد، چون دارد انقلاب می‌شود و همه چیز به‌کلی عوض خواهد شد.»
بعد از آن، بار دیگر کریستین همراه با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت می‌کند و خیلی تصادفی در دانشگاه رودآیلند مشغول به تحصیل در رشته روزنامه‌نگاری می‌شود. امانپور پس از اینکه از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد مدتی می‌رود و در شبکه WJAR رودآیلند (که جزء زیرمجموعه ان‌بی‌سی می‌شد کار می‌کند). اما مدتی بعد تصمیم می‌گیرد به یک شبکه خبری معتبرتر و بزرگ‌تر بپیوندد. کریستین امانپور تقریباً برای تمام شبکه‌های تلویزیونی مهم آمریکا، درخواست استخدام می‌فرستد و حتی بعضی جاها هم تا پای مصاحبه می‌رود، ولی همه این شبکه‌ها به‌خاطر لهجه خارجی او، موهای سیاه و وزوزی‌اش و نام غیر قابل تلفظش او را رد می‌کنند. اما او آدمی نبود که تسلیم شود و آن‌قدر پافشاری کرد تا اینکه از طرف شبکه تازه‌تأسیس «سی‌ان‌ان» به‌عنوان دستیار در سرویس بین‌الملل استخدام شد و به قول خودش «با یک چمدان، یک دوچرخه و صد دلار پول» به دفتر «سی‌ان‌ان» در آتلانتا رفت.

شروع کار کریستین با «سی‌ان‌ان»

کریستین هم مثل خیلی از آدم‌هایی که تازه‌استخدام می‌شوند، کارش را با بردن قهوه برای دبیران خبر شروع کرد، اما کمی که گذشت به‌خاطر استعداد و سخت‌کوشی‌اش موردتوجه قرار گرفت. امانپور حتی آخر هفته‌ها و روزهای تعطیل هم سرکار می‌رفت و شبانه‌روز تلاش می‌کرد تا بتواند با چنگ‌ودندان پله‌های ترقی را طی کند و بالاخره به همان کسی تبدیل شود که آرزویش را داشته است یعنی «یک گزارشگر سرویس خارجی که با پول دیگران به گوشه‌وکنار جهان سرک می‌کشد و خبر تهیه می‌کند، خود را به خطر می‌اندازد و از هیجان سرشار می‌شود.»
این گذشت تا اینکه امانپور سال ۱۳۶۵ به‌عنوان خبرنگار «سی‌ان‌ان» به شرق اروپا فرستاده شد برای اینکه تحولات سال‌های پایانی جنگ سرد و سقوط کمونیسم را پوشش دهد. این گزارش‌های کریستین از شرق اروپا همان چیزی بود که جای پایش را در «سی‌ان‌ان» محکم کرد و موردتوجه رؤسای این شبکه قرار گرفت. این شد که امانپور در سال ۱۳۶۸ «گزارشگر سرویس خارجی سی‌ان‌ان» شد و انقلاب‌های دموکراتیکی را که در پی سقوط کمونیسم و دیوار برلین به وقوع می‌پیوستند، پوشش می‌داد.

فعالیت حرفه‌ای امانپور

درهرصورت کریستین امانپور بعد از اینکه برای رسیدن به موفقیت و شهرت کل جهان را دور زد، باز بار دیگر به خاورمیانه و منطقه خلیج‌فارس بازگشت. پوشش بی‌نظیر جنگ خلیج‌فارس توسط کریستین امانپور باعث شد که حتی شبکه «سی‌ان‌ان» هم پابه‌پای «بی‌بی‌سی» در رده معدود شبکه‌های خبری معتبر و صاحب‌نفوذ در مقیاس جهانی قرار بگیرد. کریستین امانپور بیشتر با چهره‌ای بدون آرایش و پوششی ساده و تکراری در برابر دوربین تلویزیون ظاهر می‌شد؛ ولی طی این مدت به‌خاطر تهیه گزارش‌های دقیق، تأثیرگذار و لحن کوبنده و تکان‌دهنده‌اش در پوشش فجایع انسانی، توجه مخاطبان تلویزیونی در کل دنیا را به خود جلب کرد. او خودش دراین‌رابطه گفته است: «هنگامی که در جریان جنگ خلیج‌فارس یکی از همکارانم به من گفت که باید صدای شخصی خودم را در گزارش‌ها پیدا کنم، نفهمیدم منظورش چیست. اما دو سال بعد، در میان معرکه جنگ بوسنی این اتفاق برایم افتاد. من وسط بزرگ‌ترین جنگ و نسل‌کشی اروپا بعد از جنگ جهانی دوم بودم. در روز روشن و جلوی چشم ما آدم‌ها سلاخی می‌شدند. این صحنه‌های فجیع کافی بود تا زبان هر کسی از وحشت و نفرت بند بیاید، اما دقیقاً در برابر همین صحنه‌ها بود که من و بسیاری دیگر از همکارانم، صدای شخصی‌مان را نه‌تنها به‌عنوان خبرنگار بلکه به‌عنوان شهروندان جهانی، پیدا کردیم.»
گزارش‌هایی که امانپور و همکارانش از جنگ بوسنی و هرزگوین به شبکه‌های خبری مخابره می‌کردند، باعث شد که سازمان‌های بین‌المللی و قدرت‌های جهانی در این جنگ داخلی دخالت کرده و جلوی نسل‌کشی مسلمانان را بگیرند. کریستین امانپور همچنین در منطقه «بالکان» هم حضور ثابتی داشته و درگیری‌ها و نسل‌کشی‌های این منطقه را طی چندین سال مورد پوشش قرار داده است. به همین دلیل مسئولان شهر سارایوو سال ۱۳۸۵ به کریستین امانپور عنوان شهروندی افتخاری این شهر را اعطا کردند. پوشش‌های خبری امانپور از منطقه خلیج‌فارس و در پی آن درگیری‌های بالکان و گزارش‌هایی که از دل خطر به روی آنتن‌های تلویزیونی آمریکا می‌فرستاد، باعث شد تا طی این سال‌ها ایشان نه فقط در جامعه خبری بلکه در میان مردم عادی آمریکا و حتی دیگر نقاط جهان به چهره‌ای محبوب و شناخته شده تبدیل شود.
به قول خودش، او همیشه در تلاش بوده تا چهره انسانی به گزارش‌های خود بدهد، طوری که تمام بیننده‌ها عمق فجایعی را که اغلب موضوع گزارش‌های امانپور هستند، در اعماق وجودشان حس کنند. او گفته «من اعتقاد دارم اگر اخبار و گزارش‌ها به‌گونه‌ای تهیه شود که با تک‌تک مخاطبان رابطه‌ای شخصی و حسی برقرار کند، توجه و واکنش آنها را برمی‌انگیزد.» کریستین امانپور در نهایت در سال ۱۳۸۹ از شبکه «سی‌ان‌ان» خارج شده و به بخش خبری شبکه «ای بی سی» می‌پیوندد و بعد از مدتی هم مجری برنامه «این هفته» از این شبکه می‌شود. اما یک سال بعد دوباره به «سی‌ان‌ان» رفته و همچنان در شبکه «ای بی سی» هم می‌ماند. کریستین امانپور در سال ۱۳۹۶ برنامه مخصوص خودش را به نام «امانپور» به روی آنتن‌ها می‌آورد. برنامه «امانپور» در حقیقت یک برنامه تلویزیونی مصاحبه در امور جهانی است که دارای سه بخش بوده و بخش دوم آن به مصاحبه با افراد سرشناس اختصاص دارد. او در این برنامه با افرادی همچون ملکه رانیا اردن، ایهود باراک وزیر دفاع اسرائیل، و محمد البرادعی مصاحبه داشته است. این برنامه به‌طورکلی از منتقدان تلویزیونی نظرات مثبتی دریافت کرده است.

زندگی شخصی کریستین

سال ۱۳۷۷ وقتی کریستین امانپور برای تحصیل در رشته روزنامه‌نگاری به دانشگاه رودآیلند آمریکا رفت، با سخنگوی وقت دولت آمریکا، جیمز روبین ازدواج کرد. دو سال بعد این زوج صاحب یک فرزند پسر به نام داریوش شدند. به‌هرحال، ۲۰ سال بعد یعنی سال ۱۳۹۷ اعلام شد این زوج از یکدیگر جدا شده‌اند.

جزئیات بیشتر از زندگی کریستین امانپور

امانپور همچنین برای اولین با در سال ۱۳۷۹ به‌عنوان بازیگر فیلم دختران گیلمور در نقش خبرنگاری بازی کرده و برایش تجربه جالبی بوده است. او همچنین سابقه بازی در فیلم‌های مرد آهنین ۲، پلنگ صورتی ۲، زنان در جنگ و ده‌ها فیلم دیگر هم در نقش خبرنگار را دارد. امانپور در سال ۱۴۰۰ در توییتر خود اعلام کرد که من هم مثل میلیون‌ها زن دیگر در جهان به سرطان تخمدان دچار شده‌ام. ضایعه در یک عمل جراحی برداشته شده ولی ماه‌های آینده را باید به روند درمان ادامه دهم.