دلزدگی در رابطه عاطفی یعنی چی؟

دلزدگی در رابطه عاطفی یک پدیده رایج است که بسیاری از زوج‌ها در مقاطعی از زندگی خود با آن مواجه می‌شوند. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که یکنواختی و تکرار در زندگی روزمره باعث کاهش هیجان و شور اولیه رابطه می‌شود. دلزدگی می‌تواند به تدریج احساسات منفی همچون بی‌حوصلگی، بی‌میلی و نارضایتی را در طرفین ایجاد کند و در نتیجه منجر به دوری و کاهش کیفیت ارتباطات شود. دلایل مختلفی می‌توانند به دلزدگی در رابطه عاطفی منجر شوند، از جمله عدم توجه به نیازهای عاطفی یکدیگر، ارتباطات ناکارآمد، و عدم تلاش برای ایجاد تنوع و هیجان در زندگی مشترک. اما خوشبختانه، راهکارهایی نیز وجود دارند که می‌توانند به بازگرداندن شادابی و انرژی به رابطه کمک کنند. در ادامه این مقاله، به بررسی عمیق‌تر دلایل دلزدگی، نشانه‌های هشداردهنده آن و راهکارهای مؤثر برای مقابله با این پدیده خواهیم پرداخت. اگر شما نیز احساس می‌کنید که رابطه عاطفی‌تان نیاز به نوسازی و تقویت دارد، پیشنهاد می‌کنیم که حتماً ادامه مطلب را بخوانید و با راهکارهای عملی آشنا شوید.

دلایل و راهکار های دلزدگی در رابطه عاطفی

دلزدگی در رابطه عاطفی معمولاً زمانی رخ می‌دهد که یکنواختی و روزمرگی جایگزین شور و هیجان اولیه رابطه می‌شود. این وضعیت می‌تواند ناشی از عوامل متعددی باشد. یکنواختی و نبود تنوع در فعالیت‌های روزمره می‌تواند باعث کاهش هیجان و جذابیت رابطه شود. انجام مداوم کارهای مشابه و نبود تغییر می‌تواند منجر به دلزدگی شود. عدم توانایی در برقراری ارتباط مؤثر و باز با شریک زندگی می‌تواند منجر به سوءتفاهم‌ها و نارضایتی‌های مداوم شود. مشکلات در بیان احساسات و نیازها می‌تواند فاصله عاطفی ایجاد کند. بی‌توجهی به نیازهای عاطفی و روانی همسر می‌تواند باعث احساس تنهایی و بی‌اهمیت بودن در رابطه شود. این مسئله به‌ویژه در روابط طولانی‌مدت شایع است. فشارهای کاری، مالی و اجتماعی می‌توانند انرژی و توجه را از رابطه عاطفی منحرف کنند، که این موضوع می‌تواند به تدریج باعث دلزدگی شود. نبود فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی مشترک می‌تواند هیجان و شادی را از رابطه حذف کند و به دلزدگی منجر شود.
ایجاد تنوع در فعالیت‌های روزمره و تلاش برای تجربه‌های جدید می‌تواند هیجان و شور را به رابطه بازگرداند. برنامه‌ریزی برای سفرهای کوتاه، تفریحات جدید یا حتی تغییرات کوچک در سبک زندگی می‌تواند مؤثر باشد. بهبود مهارت‌های ارتباطی و تلاش برای برقراری ارتباط باز و صادقانه با شریک زندگی می‌تواند به درک بهتر نیازها و احساسات یکدیگر کمک کند و سوءتفاهم‌ها را کاهش دهد. توجه به نیازهای عاطفی و روانی همسر و تلاش برای ایجاد حمایت عاطفی می‌تواند احساس نزدیکی و اهمیت را تقویت کند. برنامه‌ریزی برای انجام فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی مشترک می‌تواند به تقویت پیوندهای عاطفی کمک کند. حتی فعالیت‌های ساده‌ای مانند پیاده‌روی یا تماشای فیلم نیز می‌تواند مؤثر باشد. در صورت عدم توانایی در حل مشکلات و کاهش دلزدگی، مراجعه به مشاوران خانواده و روان‌شناسان می‌تواند به بهبود وضعیت و یافتن راهکارهای مناسب کمک کند. با اتخاذ این راهکارها، می‌توان دلزدگی در رابطه عاطفی را کاهش داد و ارتباطی قوی‌تر و پرشورتر ایجاد کرد.

تکرار و یکنواختی

تکرار و یکنواختی یکی از دلایل اصلی دلزدگی در رابطه عاطفی است. وقتی فعالیت‌ها، گفتگوها و روزمرگی‌ها به یک الگوی ثابت و پیش‌بینی پذیر تبدیل می‌شوند، شور و هیجان اولیه رابطه کاهش می‌یابد. این یکنواختی می‌تواند باعث احساس بی‌حوصلگی و نارضایتی در زوجین شود. عدم تغییر و تنوع در برنامه‌های روزانه، نبود فعالیت‌های مشترک جدید و ناتوانی در خلق تجربه‌های تازه، می‌تواند به تدریج رابطه را خسته‌کننده و بی‌روح کند. برای جلوگیری از این وضعیت، ایجاد تنوع در فعالیت‌ها و برنامه‌های مشترک ضروری است تا تازگی و هیجان به رابطه بازگردد.

عدم تفریح و سرگرمی مشترک

یکی از دلایل اصلی دلزدگی در رابطه عاطفی، عدم تفریح و سرگرمی مشترک است. وقتی زوجین وقت کافی برای انجام فعالیت‌های سرگرم‌کننده و مشترک ندارند، رابطه به یکنواختی و روزمرگی دچار می‌شود. تفریح و سرگرمی مشترک نه‌تنها به تقویت پیوندهای عاطفی کمک می‌کند، بلکه فرصتی برای خلق خاطرات مثبت و ایجاد تجربه‌های جدید فراهم می‌سازد. بدون این فعالیت‌ها، احساس شور و اشتیاق کاهش یافته و دلزدگی به تدریج جایگزین صمیمیت و محبت می‌شود. بنابراین، برنامه‌ریزی برای تفریحات مشترک می‌تواند نقش مهمی در حفظ و تقویت روابط عاطفی داشته باشد.

مشاوره حرفه‌ای

مشاوره حرفه‌ای در زمینه دلایل اصلی دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند به شناسایی و مدیریت این مشکل کمک کند. دلایل دلزدگی شامل یکنواختی، کمبود ارتباطات مؤثر، نارضایتی‌های عاطفی و عدم توجه به نیازهای یکدیگر است. مشاوران با استفاده از تکنیک‌های تخصصی، به زوجین کمک می‌کنند تا این دلایل را شناسایی کرده و راهکارهای مناسب برای بهبود وضعیت ارائه دهند. این شامل تقویت مهارت‌های ارتباطی، ایجاد تنوع در فعالیت‌های مشترک و توجه به نیازهای عاطفی هر دو طرف است. مشاوره حرفه‌ای می‌تواند به بازگرداندن شور و هیجان به رابطه و بهبود کیفیت زندگی مشترک کمک کند.

نشانه‌های دلزدگی در رابطه عاطفی

دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند به تدریج و بدون هشدار مشخصی ظاهر شود. شناخت نشانه‌های اولیه این پدیده می‌تواند به جلوگیری از شدت یافتن آن کمک کند. یکی از اولین نشانه‌های دلزدگی، کاهش مکالمات معنادار و گفتگوهای صمیمی بین زوجین است. اگر مکالمات به حداقل رسیده و بیشتر حول مسائل روزمره و سطحی می‌چرخند، ممکن است نشان از دلزدگی باشد. احساس بی‌حوصلگی و یکنواختی در انجام فعالیت‌های مشترک، نشانه دیگری از دلزدگی است. اگر هیچ یک از فعالیت‌های مشترک دیگر هیجان و شور اولیه را نداشته باشند، این موضوع قابل‌توجه است. کاهش در بروز محبت‌های فیزیکی و عاطفی مانند بغل کردن، بوسیدن یا حتی گفتن جملات محبت‌آمیز می‌تواند نشانه‌ای از دلزدگی باشد. افزایش مشاجرات و احساس نارضایتی عمومی از رفتارهای یکدیگر نیز می‌تواند به دلزدگی منجر شود.این تنش‌ها اغلب بدون دلیل مشخص و منطقی بروز می‌کنند.
اگر یکی یا هر دو نفر از گذراندن وقت با همدیگر اجتناب می‌کنند و ترجیح می‌دهند وقت خود را به‌تنهایی یا با دوستان بگذرانند، این نیز نشانه‌ای از دلزدگی است. به احساسات و رفتارهای خود و همسرتان توجه کنید. اگر متوجه تغییرات منفی در تعاملات خود شده‌اید، آن‌ها را نادیده نگیرید. به طور صادقانه و باز با همسرتان درباره احساسات و نگرانی‌هایتان صحبت کنید. ممکن است او نیز احساس مشابهی داشته باشد و با هم بتوانید راه‌حلی بیابید. به تغییرات کوچک در رفتار و عادات روزمره همسرتان دقت کنید. این تغییرات می‌توانند نشانه‌های اولیه دلزدگی باشند. در صورت عدم توانایی در شناسایی یا مدیریت نشانه‌های دلزدگی، مراجعه به مشاور خانواده می‌تواند به شما در درک بهتر وضعیت و یافتن راهکارهای مؤثر کمک کند. شناسایی به‌موقع نشانه‌های دلزدگی می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند و به تقویت و بهبود رابطه عاطفی کمک نماید.

اجتناب از وقت‌گذرانی مشترک

اجتناب از وقت‌گذرانی مشترک یکی از نشانه‌های بارز دلزدگی در رابطه عاطفی است. زمانی که یکی از طرفین یا هر دو نفر به جای صرف وقت با یکدیگر، ترجیح می‌دهند وقت خود را با فعالیت‌های انفرادی یا با دوستان سپری کنند، این رفتار می‌تواند نشان‌دهنده کاهش علاقه و ارتباط عاطفی باشد. این اجتناب ممکن است به دلیل یکنواختی، احساس نارضایتی، یا بی‌توجهی به نیازهای عاطفی طرف مقابل باشد. برای مقابله با این وضعیت، مهم است که هر دو طرف تلاش کنند تا فعالیت‌های مشترک جدید را تجربه کنند و زمان کیفی بیشتری را با هم بگذرانند.

مشاوره حرفه‌ای

مشاوره حرفه‌ای می‌تواند نقش کلیدی در شناسایی و مدیریت نشانه‌های دلزدگی در رابطه عاطفی ایفا کند. یک مشاور متخصص با استفاده از تکنیک‌های روان‌شناختی و مشاوره‌ای می‌تواند به زوجین کمک کند تا نشانه‌های دلزدگی، مانند کاهش ارتباط و بی‌توجهی، را شناسایی کنند. مشاور می‌تواند با تحلیل الگوهای ارتباطی و ارائه راهکارهای مؤثر، به بهبود وضعیت رابطه کمک کند. همچنین، با ارائه ابزارهای تقویت ارتباط و روش‌های افزایش هیجان و تنوع در رابطه، مشاور می‌تواند به زوجین کمک کند تا دلزدگی را کاهش دهند و بهبود کیفیت رابطه را تجربه کنند.

افزایش تنش و نارضایتی

افزایش تنش و نارضایتی از نشانه‌های اصلی دلزدگی در رابطه عاطفی است. وقتی زوجین احساس کنند که رابطه‌شان به بن‌بست رسیده یا نیازهای عاطفی یکدیگر برآورده نمی‌شود، تنش‌ها و اختلافات افزایش می‌یابد. این تنش‌ها معمولاً بدون دلیل منطقی و به صورت مداوم بروز می‌کنند. نارضایتی از رفتارهای همسر، عدم رضایت از تعاملات و کاهش سطح تعاملات مثبت نیز نشانه‌های دیگری از دلزدگی هستند. این وضعیت می‌تواند منجر به احساس عدم امنیت و بی‌ارزشی در رابطه شود و در نهایت به کاهش کیفیت رابطه و ایجاد فاصله عاطفی منجر گردد.

تأثیر دلزدگی عاطفی بر سلامت روانی و جسمی

دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند تأثیرات منفی گسترده‌ای بر سلامت روانی و جسمی افراد داشته باشد. این وضعیت نه‌تنها کیفیت زندگی مشترک را کاهش می‌دهد، بلکه می‌تواند باعث بروز مشکلات جدی در سلامت فردی نیز شود. دلزدگی می‌تواند به احساس افسردگی و اضطراب منجر شود. احساس تنهایی و بی‌معنایی در رابطه می‌تواند زمینه‌ساز افسردگی باشد و نگرانی‌های مداوم درباره آینده رابطه نیز اضطراب را تشدید می‌کند. وقتی افراد احساس می‌کنند که رابطه‌شان به بن‌بست رسیده یا شریک زندگی‌شان به آن‌ها بی‌توجه است، اعتماد به نفس‌شان کاهش می‌یابد. این مسئله می‌تواند تأثیرات منفی بیشتری بر دیگر جنبه‌های زندگی آن‌ها داشته باشد. دلزدگی باعث می‌شود افراد احساس کنند که تلاش‌هایشان بی‌ثمر است و هیچ راهی برای بهبود وضعیت وجود ندارد. این احساس ناامیدی می‌تواند به تدریج به کاهش انگیزه و اراده برای بهبود رابطه منجر شود. تنش‌ها و نارضایتی‌های مداوم در رابطه می‌تواند سطح استرس را افزایش دهد. این استرس مداوم می‌تواند به مشکلات روانی بیشتری منجر شود. دلزدگی و استرس ناشی از آن می‌تواند به مشکلات خواب منجر شود.
بی‌خوابی یا خواب ناآرام می‌تواند به تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر بیماری‌ها منجر شود. استرس‌های مداوم در رابطه می‌تواند باعث افزایش فشارخون شود که این مسئله در بلندمدت خطر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. استرس و نگرانی‌های مداوم می‌تواند به مشکلات گوارشی مانند زخم معده، سندرم روده تحریک‌پذیر و دیگر اختلالات گوارشی منجر شود. دلزدگی و مشکلات عاطفی می‌تواند باعث کاهش انرژی و احساس خستگی مداوم شود که این مسئله به کاهش عملکرد روزانه و کیفیت زندگی منجر می‌شود. دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند تأثیرات منفی عمیقی بر سلامت روانی و جسمی افراد داشته باشد. شناسایی و مدیریت به‌موقع این وضعیت می‌تواند به حفظ سلامت و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. برقراری ارتباط مؤثر، جستجوی راهکارهای مشترک برای ایجاد تنوع و هیجان در رابطه و در صورت لزوم، مراجعه به مشاوران حرفه‌ای، می‌تواند به کاهش تأثیرات منفی دلزدگی کمک کند.

اختلالات گوارشی ناشی از استرس رابطه عاطفی

دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند به اختلالات گوارشی منجر شود. استرس ناشی از مشکلات عاطفی باعث افزایش سطح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول می‌شود که بر عملکرد سیستم گوارش تأثیر منفی می‌گذارد. این تغییرات می‌تواند منجر به بروز علائم مانند زخم معده، سندرم روده تحریک‌پذیر، نفخ و دردهای معده شود. احساسات منفی و تنش‌های دائمی نیز می‌توانند باعث اختلالات گوارشی مزمن و کاهش کیفیت زندگی شوند. بنابراین، مدیریت استرس و تلاش برای بهبود رابطه عاطفی می‌تواند به کاهش مشکلات گوارشی مرتبط با دلزدگی کمک کند.

تأثیر منفی دلزدگی بر عملکرد روزانه و شغلی

دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند تأثیر منفی قابل‌توجهی بر عملکرد روزانه و شغلی فرد داشته باشد. احساس نارضایتی و استرس دائمی ناشی از دلزدگی می‌تواند تمرکز و انگیزه را کاهش دهد، به طوری که فرد ممکن است در انجام وظایف خود در محل کار دچار مشکل شود. کاهش انرژی و افت روحیه می‌تواند به کاهش کارایی و بهره‌وری منجر گردد، همچنین مشکلات عاطفی می‌تواند تعاملات اجتماعی و همکاری با همکاران را تحت‌تأثیر قرار دهد. این وضعیت در بلندمدت ممکن است به افت عملکرد شغلی و مشکلات حرفه‌ای بیشتر منجر شود.

تغییرات در رفتار و تعاملات اجتماعی

دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند باعث تغییرات عمده در رفتار و تعاملات اجتماعی فرد شود. احساس نارضایتی و استرس ناشی از دلزدگی ممکن است منجر به کاهش تعاملات مثبت و اجتماعی با دوستان و خانواده شود. افراد دل‌زده ممکن است به طور فزاینده‌ای از روابط اجتماعی خود کناره‌گیری کنند و از فعالیت‌های اجتماعی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردند، اجتناب کنند. این تغییرات می‌تواند منجر به احساس انزوا و کاهش حمایت اجتماعی شود، که به نوبه خود سلامت روانی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند به مشکلات جسمی مرتبط با استرس و تنش منجر شود.

هیجان چگونه دلزدگی در رابطه را کاهش می‌دهد؟

تنوع و هیجان می‌تواند نقش بسیار مهمی در کاهش دلزدگی در رابطه عاطفی ایفا کند. روابط طولانی‌مدت می‌توانند به مرور زمان یکنواخت و بی‌روح شوند، اما با افزودن عناصر تازه و مهیج، می‌توان شور و اشتیاق را به رابطه بازگرداند. افزودن فعالیت‌های جدید و غیرمنتظره به زندگی مشترک می‌تواند انگیزه و شور و اشتیاق را در رابطه افزایش دهد. انجام کارهایی که هر دو نفر از آن لذت می‌برند، مانند سفرهای کوتاه، شرکت در دوره‌های آموزشی جدید یا حتی فعالیت‌های ورزشی مشترک می‌تواند انرژی و هیجان را به رابطه بازگرداند. تنوع و هیجان می‌تواند فرصت‌های جدیدی برای برقراری ارتباط مؤثرتر بین زوجین فراهم کند. وقتی دو نفر با هم تجربه‌های جدیدی را به اشتراک می‌گذارند، این تجربه‌ها می‌توانند به موضوعات جدیدی برای گفتگو و تعامل تبدیل شوند و بدین ترتیب ارتباطات عمیق‌تری بین آن‌ها شکل گیرد. یکی از عوامل اصلی دلزدگی در رابطه، یکنواختی و روزمرگی است. با ایجاد تغییرات کوچک و بزرگ در برنامه‌های روزانه و انجام فعالیت‌های مختلف، می‌توان از تکرار و یکنواختی جلوگیری کرد.
مثلاً تغییر محل وعده‌های غذایی، برنامه‌ریزی برای تعطیلات متفاوت یا حتی تغییرات کوچک در محیط زندگی می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد. تجربه‌های جدید و مهیج می‌توانند به خاطرات مثبت و شیرینی تبدیل شوند که زوجین در طول زمان به آن‌ها مراجعه کنند. این خاطرات مثبت می‌توانند پیوند عاطفی را تقویت کرده و احساس دلزدگی را کاهش دهند. شرکت در فعالیت‌های جدید و موفقیت در آن‌ها می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس هر دو نفر کمک کند. این اعتماد به نفس بالا می‌تواند به بهبود کیفیت رابطه و کاهش احساس دلزدگی منجر شود. انجام فعالیت‌های جدید و چالش‌برانگیز نیازمند همکاری و پشتیبانی متقابل است. این همکاری و پشتیبانی می‌تواند به تقویت پیوندهای عاطفی کمک کند و دلزدگی را کاهش دهد. تنوع و هیجان می‌تواند نقش حیاتی در کاهش دلزدگی در رابطه عاطفی داشته باشد. با ایجاد تغییرات مثبت و افزودن عناصر تازه به رابطه، می‌توان شور و اشتیاق را بازگرداند و پیوندهای عاطفی را تقویت کرد. برقراری ارتباط مؤثر، برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های مشترک جدید و تلاش برای ایجاد خاطرات مثبت می‌تواند به بهبود کیفیت رابطه و کاهش دلزدگی کمک کند.

آنچه باید درباره دلزدگی در رابطه عاطفی بدانید

دلزدگی در رابطه عاطفی وضعیت پیچیده‌ای است که به تدریج در یک رابطه به وجود می‌آید و می‌تواند تأثیرات منفی گسترده‌ای بر کیفیت رابطه و سلامت فردی داشته باشد. دلزدگی به معنای از دست دادن شور و اشتیاق اولیه نسبت به رابطه و تجربه احساس یکنواختی و بی روحی است. این وضعیت معمولاً با کاهش ارتباطات معنادار، افزایش تنش‌ها، و کاهش محبت و صمیمیت همراه است. نشانه‌های دلزدگی می‌تواند شامل کاهش انگیزه برای تعاملات مشترک، افزایش مشاجرات بی‌دلیل، و نارضایتی عمومی از رفتارهای یکدیگر باشد. این احساسات منفی می‌توانند به مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب منجر شوند و تأثیرات جسمی مانند اختلالات خواب و مشکلات گوارشی را نیز به همراه داشته باشند. برای مقابله با دلزدگی، ضروری است که تغییرات مثبت و هیجان‌انگیز در رابطه ایجاد کرد، از جمله برنامه‌ریزی فعالیت‌های جدید و تقویت ارتباطات عاطفی. برقراری گفتگوهای صادقانه و در صورت نیاز، مراجعه به مشاوران حرفه‌ای نیز می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.

سؤالات متداول درباره دلزدگی در رابطه عاطفی

چه عواملی می‌تواند باعث دلزدگی در رابطه عاطفی شود؟

پاسخ: دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله یکنواختی و تکرار در فعالیت‌ها، عدم برآورده شدن نیازهای عاطفی، کاهش ارتباطات مؤثر، و افزایش تنش و اختلافات باشد. همچنین، عدم تعهد و تلاش از طرفین برای بهبود رابطه نیز می‌تواند به بروز دلزدگی منجر شود.

چگونه می‌توان نشانه‌های دلزدگی را شناسایی کرد؟

پاسخ: نشانه‌های دلزدگی شامل کاهش علاقه به تعاملات، افزایش تنش و مشاجره، و احساس یکنواختی و بی‌معنایی در رابطه است. نارضایتی مداوم از رفتارهای شریک، کاهش میزان محبت و صمیمیت، و تمایل به انزوا نیز از دیگر علائم دلزدگی به شمار می‌آید.

دلزدگی در رابطه عاطفی چه تأثیری بر سلامت روانی دارد؟

پاسخ: دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند به احساسات منفی مانند افسردگی و اضطراب منجر شود. کاهش علاقه و تعاملات عاطفی، تنش‌های مداوم و احساس نارضایتی می‌توانند به کاهش اعتماد به نفس و افت روحیه منجر شوند، که این وضعیت به طور مستقیم بر سلامت روانی تأثیر می‌گذارد.

چگونه می‌توان دلزدگی در رابطه عاطفی را کاهش داد؟

پاسخ: برای کاهش دلزدگی در رابطه عاطفی، مهم است که تنوع و هیجان به رابطه اضافه کنید، مانند برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های جدید و مشترک. برقراری گفت‌وگوهای صادقانه و باز درباره احساسات نیز ضروری است. علاوه بر این، مراجعه به مشاور برای دریافت راهکارهای تخصصی می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.

دلزدگی در رابطه عاطفی چگونه بر روابط اجتماعی فرد تأثیر می‌گذارد؟

پاسخ: دلزدگی در رابطه عاطفی می‌تواند باعث کاهش تعاملات اجتماعی شود و فرد را به سمت انزوا سوق دهد. احساس نارضایتی و استرس از رابطه ممکن است باعث شود که فرد از فعالیت‌های اجتماعی و روابط با دوستان و خانواده کناره‌گیری کند.